Bardzo późno dowiadujemy się, że ktoś z bliskich jest narkomanem, a jeszcze, gdy dowiadujemy się ze to są nasze dzieci, jest to jeszcze bardziej bolesne.
Pamiętaj: NIE KAŻDY, KTO ZAŻYŁ NARKOTYK STAJE SIĘ NARKOMANEM.
Aby dojść od pierwszego razu do uzależnienia, droga nie jest zbyt długa i poprzedzają ja pewne oznaki. Aby w porę zareagować i nie dopuścić do zagrożenia poniżej przedstawiona ściągawka przedstawia charakterystyczne zachowania.
MARIHUANA
Zwróć uwagę na: słodkawą woń oddechu, włosów i ubrania, brązowo zielone liście i nasionka, nagłe zainteresowanie hodowlą roślin przez twoje dziecko, fifki, fajki, papierową bibułkę
Kontakt jednorazowy: euforia połączona z wielomównością, przekrwienie gałek ocznych, nadwrażliwość zmysłów („razi mnie światło”), kaszel zaburzenia koordynacji ruchowej
Długotrwałe branie: wychudzenie, zaburzenia snu, przewlekłe zapalenie krtani i oskrzeli, apatia, trudności z koncentracją, zmiana nastroju
AMFETAMINA
Zwróć uwagę na: biały proszek, tabletki, kapsułki, kryształki, małe foliowe torebeczki, igły, strzykawki.
Kontakt jednorazowy: euforia, duży przypływ energii, brak potrzeby snu, brak apetytu, agresja, rozszerzenie źrenic.
Długotrwałe branie: bezsenność, wychodzenie, zmiany nastroju, wielomówność, drżenie kończyn, wymioty, rozszerzenie źrenic, wysypka, halucynacje.
HEROINA
Zwróć uwagę na: igły, strzykawki, ślady nakłuć po wstrzyknięciach, ślady krwi na bieliźnie, ”gęsią skórę”.
Kontakt jednorazowy: euforia, niepokój ruchowy lub senność, osłabienie reakcji na światło, brak apetytu, zwężenie źrenic, obniżenie ciśnienia krwi.
Długotrwałe branie: wyniszczenie organizmu, zaparcia, zaburzenia menstruacji, próchnica, zmiany zapalne skóry.
KOKAINA
Zwróć uwagę na: biały proszek, a w przypadku cracku jasnobrązowe kuleczki ”kamyki”, fajki, małe flakoniki, igły, strzykawki, małe foliowe torebeczki.
Kontakt jednorazowy: euforia, pewność siebie, brak potrzeby snu, wzrost aktywności (także seksualnej), rozszerzenie źrenic, wytrzeszcz gałek ocznych, katar, ból gardła, pociąganie nosem.
Długotrwałe branie: wyniszczenie organizmu, urojenia prześladowcze, omamy, wybuch agresji, bezsenność, drgawki, przemiennie brak i wzrost łaknienia. Ponadto crack upośledza oddychanie, powoduje utratę wagi i ataki paranoidalne.
LSD
Zwróć uwagę na: malutkie kartoniki z kolorowymi nadrukami, kamienie do zapalniczek.
Kontakt jednorazowy: zaburzenia koordynacji ruchów, drżenie mięśni, rozszerzenie źrenic, mdłości, psychoza.
Długotrwałe branie: omamy z napadami lęku, apatia, agresja lub depresja, zanik zainteresowań, bezsenność, wiotkość mięśni.
ECSTAZY
Zwróć uwagę na: białe lub kolorowe pastylki z wytłoczonymi wzorami, popękane naczynka krwionośne, zwłaszcza twarzy, po całonocnych zabawach w dyskotece. Uwaga! Ecstasy jest zażywane najczęściej podczas dyskotek i rozmaitych techno-party.
Kontakt jednorazowy: podniecenie, zwiększona energia, odporność na zmęczenie i sen, ból głowy.
Długotrwałe branie: niepokój, depresja, paranoja, obniżenie sprawności intelektualnej, mania prześladowcza.
KLEJE ROZPUSZCZALNIKI SUBSTANCJE WZIEWNE
Zwróć uwagę na: foliowe torby, tuby kleju, smary, zapach chemikaliów we włosach, i na ubraniu, charakterystyczny zapach z ust utrzymujący się nawet kilka dni po zażyciu, nasączone chustki, szmaty.
Kontakt jednorazowy: niezborność ruchów, agresja, rozszerzenie źrenic, kichanie, kaszel, krwawienie z nosa, mdłości, wymioty, biegunki.
Długotrwałe branie: wyniszczenie organizmu, przekrwienie spojówek, zaburzeni pamięci, niepokój, przygnębienie, zaburzeni snu, oczopląs, osłabienie mięśni.
GRZYBY HALUCYNOGENNE
Zwróć uwagę na: różnego rodzaju suszone grzybki o zabarwieniu żółtawym do czarnego z prześwitem brązowym
Kontakt jednorazowy: mdłości, zawroty głowy, stany lękowe, ślinotok, odruchy wymiotne, torsje.
Długotrwałe branie: panika, koszmarne wizje, lęki, zanik samokontroli, załamanie psychiczne, wypadki, choroby umysłowe.
- Sygnały mogące świadczyć, że twoje dziecko może mieć kontakt ze środowiskiem narkotycznym.
- nagłe zmiany nastroju (duża aktywność, zmęczenie), izolowanie i zamykanie się w sobie;
- nagła zmiana grona dotychczasowych przyjaciół na innych zwłaszcza starszych od siebie;
- spadek zainteresowania szkołą, sportem i ulubionymi zajęciami;
- izolowanie się od innych domowników, spędzanie większości czasu samotnie w swoim pokoju;
- kłamstwa i wykręty, wynoszenie z domu wartościowych przedmiotów, podkradanie pieniędzy;
- niewytłumaczalne spóźnienia, tzw. ciche powroty do domu lub też przebywanie nocne poza domem bez uprzedzenia;
- tajemnicze, krótkie rozmowy telefoniczne;
- używanie tajemniczych określeń podczas rozmów.
Co możesz zrobić?
Zazwyczaj uciekanie dziecka w świat uzależnień wiąże się głównie z ”niezrozumieniem” jego odczuć i potrzeb wieku młodzieńczego, oraz nie akceptowaniem środowiska i najbliższego otoczenia. Aby uniknąć takiego stanu w domu i kręgu rodzinnym, należy zwracać szczególna uwagę na to, co mówi i jakie ma problemy. Dobrze jest znaleźć czas na wysłuchanie problemów, unikać złośliwych i krytycznych porównań z innymi rówieśnikami. Młody człowiek doznaje w ten sposób urazu, czuje się odtrącony i niepotrzebny. Każdą anomalię w zachowaniu trzeba sprawdzić i poznać jej przyczynę, aby w porę podjąć odpowiednie działania. Tańsze jest zapobieganie aniżeli leczenie. Im wcześniej dojdzie do ujawnienia skłonności do środków narkotycznych, łatwiej jest nad tym zapanować. Jeżeli dojdzie jednak do faktu, że dziecko miało bezpośredni kontakt z narkotykiem, co w dzisiejszych czasach nie jest trudne, nie należy popadać w panikę. Należy zastanowić się nad przyczyną sięgnięcia po narkotyki. Może został podany wbrew woli? A może zaszło coś, co spowodowało chęć zwrócenia w ten sposób na siebie uwagi? Być może nagromadziły się kłopoty w środowisku szkolnym czy koleżeńskim? A być może powstała nieodparta chęć zakosztowania ”zakazanego owocu”?. Należy się zastanowić, w jaki sposób Ty jako Rodzic, czy Opiekun możesz zaradzić, aby pomóc dziecku w wydostaniu się z matni. Najważniejszym jest wychwycenie symptomów narkotycznych skłonności. Nie wahaj się zasięgnąć porady u specjalisty, bo zwlekanie grozi tragedią, która oprócz dziecka dosięgnie również Ciebie.
Na koniec pamiętaj o najważniejszym: rozmawiaj z dzieckiem w taki sposób, w jaki sam chciałbyś rozmawiać z kimś, kogo kochasz i od kogo potrzebujesz pomocy. Dziecko jest takim samym człowiekiem jak Ty, może czasami brak mu doświadczenia, ale czuje i widzi świat na swój sposób, a jego „wielkie” problemy są dla niego naprawdę WIELKIE.
